Być tu i teraz. Akceptować swoje uczucia, lęki, obawy... Podążać za swoimi marzeniami z mapę szczęścia w ręku. Codziennie poszukuje sensu tej drogi. Zastanawiam się nad skrzyżowaniami, odczytuje drogowskazy. Wszystko dzieję się z jakiejś przyczyny, to że jestem w tym miejscu. Każdy dzień jest lekcją czegoś nas uczy, coś wnosi. Co z niego zabiorę do siebie? Zapisuję sie w moim sercu kadry, słowa. Jednak najbardziej dziękuję za obecność ludzi, którzy tworzą moją rzeczywistość. Znają moje troski i trudy, akceptują i starają się zrozumieć moją przestrzeń. Chociaż sama często się w niej gubię. To takie ludzkie upadać i błądzić. Siłą naszego upadku jest moment, w którym się podnosimy. Nie chce już pielęgnować porażek i żali- tych starych i tych nowych. Czy mam na to wpływ? Czy to coś zmieni? To już mineło, mogę je poukładać gdzieś z tyłu głowy. Mogę tylko zatroszczyć się o przyszłosć. Decydować o niej. Mogę marzyć. Mogę spełniać marzenia. I to jest przepiękne. To, co już było jest za mna. Teraz idę zupelnie inną drogą. Swiadoma i pewna siebie, swoich wyborów. Chwilo trwaj, bo jesteś piękna. Dziękuję Ci życie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz